Pol (M. Brando) je Amerikanac star oko 45 godina. U teškoj depresiji luta Parizom jer se njegova žena na vrlo krvav način ubila. Istovremeno dvadesetogodišnja Francuskinja Džini (M. Schneider), iz ugledne građanske porodice, traži stan jer će se za dve nedelje udati za mladog filmskog reditelja Toma (J.-P. Leaud). Tom je površni filmofil koji o Džini snima film tako da je sa svojom filmskom ekipom sledi gotovo na svakom koraku. Ona ode da pogleda jedan veliki prazni stan i u njemu zatekne Pola. Progovore nekoliko reči i ne predstavljajući se jedno drugom, stupaju u siloviti polni odnos.

Za Pola je to neka vrsta totalnog zaborava vlastite životne situacije. Dogovore se da se opet nađu, no da nikad jedno drugom ne kažu imena. U međuvremenu, u hotelčiću u kojem živi, Pola poseti majka njegove žene Rouz (M. Michi). Susret s taštom, koja pokušava shvatiti zašto se njena kći ubila, završi nervozno i u sukobu. Pol i Džini se nastave sastajati u stanu, no iako govore o sebi, nikad jedno drugom ne kažu ko su i šta su. Veza postaje sve intenzivnija, a završiće tragično nakon jednog tanga...


"Posljednji tango u Parizu" izazvao je senzaciju u vreme premijere 1972. godine jer je po prvi put velika zvezda, kao što je bio Marlon Brando, nastupila u vrlo realistično prikazanim prizorima polnog snošaja i to još u filmu vrlo cenjenog mladog reditelja, jednog od vođa italijanskog "novog filma". Mnogo se raspravljalo da li reč o pornografskom ili umetničkom filmu, a tridesetjednogodišnji reditelj Bernardo Bertolucci postao je slavan u celom svetu.